Centrum osadnicze z epoki żelaza na „Łysej Górze” – Północne Mazowsze we wczesnej epoce żelaza
Rembielin to wieś położona w pow. przasnyskim, w województwie mazowieckim, stanowiska archeologiczne w okolicy badane były już przez prof. Jerzego Okulicza. Jednym z najbardziej wyróżniających się było cmentarzysko – stanowisko nr 2 na „Łysej Górze”, które związane było ze społecznościami kultury kurhanów zachodniobałtyjskich doby wczesnej epoki żelaza.
Realizowany obecnie przez Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie oraz Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego program badawczy ma na celu zbadanie centrum osadniczego z epoki żelaza, znajdującego się w Bagienicach Wielkich, na Północnym Mazowszu, w tym również scharakteryzowanie roli jaka pełniło w trakcie funkcjonowania szlaku bursztynowego
Tegoroczne badania obejmowały kilka wykopów zlokalizowanych w różnych partiach Łysej Góry – piaszczystej wydmy położonej obecnie na bagnach, które obejmowały zarówno cmentarzysko jak i osadę obronną, datowane na V-III w. p.n.e. W trakcie prac, po północnej, zachodniej i południowej stronie odsłonięto kamienne licowania oraz relikty konstrukcji drewnianych – palisady – umocnień osady. Natomiast od strony południowo-wschodniej odsłonięto obiekty związane z funkcjonującym w tym miejscu cmentarzyskiem (?) datowanym na IV w. p.n.e., pod którym znajdowały się z kolei obiekty starsze, związane z osada, która prawdopodobnie funkcjonowała w tym miejscu w VI-V w. p.n.e.
W trakcie badań odsłonięto liczne obiekty a także materiał zabytkowy. Wśród licznych fragmentów ceramiki, odkryto również paciorki szklane, wykonane z brązu, przedmioty metalowe, kamienne, krzemienne, związane z życiem codziennym ówczesnych mieszkańców. Wśród przedmiotów wyróżniały się m.in. ozdobne guzki różnych typów (kopulaste z szerokim brzegiem, guzikowate z wgłębieniem), małe klamry hakowe do łączenia rzemieni oraz tzw. falery – ozdobne i okazałe aplikacje, które badacze wiążą ze stajnią. Ponadto źródła uzupełniały również przedmioty związane z rybołówstwem w postaci kamiennych grzęzideł, ceramicznych krążków służących do zaplatania sieci czy haczyków żelaznych – powszechnych na Warmii i Mazurach w rzeczonym okresie. Inna kategorią były zabytki związane z obróbka zboża, oraz mleka (?)
źródło: facebook.com