Znalezisko siekierki miedzianej z Matcza (woj. lubelskie)

Odkrycie miedzianej siekierki w miejscowości Matcze w gminie Horodło jest wydarzeniem o znaczącej wadze archeologicznej, które dostarcza nowych informacji na temat najstarszego osadnictwa na terenach Polski. Znalezisko to, datowane na IV-III tysiąclecie p.n.e., jest identyfikowane z kulturą trypolską, co czyni je jednym z najstarszych wyrobów miedzianych odkrytych w Polsce. Zabytek ten odnaleziony został podczas „Kresowego Zlotu Poszukiwaczy” i stanowi sensacyjne znalezisko, które może przyczynić się do zmiany dotychczasowego rozumienia historii osadnictwa w tej części Europy.

Znalezisko to jest szczególnie interesujące, ponieważ zasięg terytorialny kultury trypolskiej tradycyjnie obejmował tereny dzisiejszej Bułgarii, Rumunii, Mołdawii i zachodniej Ukrainy, a nie Polski. Odkrycie siekierki w Matczu może wskazywać na osadnictwo ludności tej kultury również na terenie wschodniej Polski, co jest potwierdzone przez luźne znalezisko podobnej siekierki miedzianej w Wożuczynie. To odkrycie może sugerować, że kultura trypolska miała szerszy zasięg niż wcześniej sądzono, co otwiera nowe perspektywy dla badań archeologicznych w regionie.

Odkrycie siekierki w Matczu jest ważnym przyczynkiem do badań nad osadnictwem neolitycznym i początkami metalurgii w Polsce. Jest to dowód na to, że obszary te były zamieszkiwane przez społeczności, które miały dostęp do zaawansowanych technologii obróbki metali, co może wskazywać na istnienie szlaków handlowych i kulturowych wymian między różnymi regionami Europy w neolicie. Odkrycie to również podkreśla znaczenie poszukiwań archeologicznych i współpracy międzynarodowej w odkrywaniu i interpretowaniu przeszłości ludzkości. Siekierka z Matcza niebawem zostanie przekazana do zbiorów Muzeum w Hrubieszowie.

Źródło: Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków; naukawpolsce.pl